Start van het nieuwe jaar

De start van een nieuw schooljaar is altijd weer even spannend. We hebben aan de mentoren Marloes van Ede (B1H) en Wim Beemsterboer (B1D) gevraagd hoe zij deze eerste schoolweek hebben ervaren en hoe hun leerlingen het hebben gedaan. 

 

De start van het nieuwe schooljaar

De start van een nieuw schooljaar is altijd weer even spannend, helemaal als je naar een nieuwe school gaat. Waar moet je zijn, bij wie zit je in de klas en wat gaan we vandaag precies doen? Toen ik mijn mentorklas beneden in de hal ging ophalen waren we als klas al snel compleet. De een wat meer zenuwachtig dan de ander, maar iedereen had er zin in. Samen liepen we naar het lokaal en hebben we wat kennismakingsspelletjes gespeeld. De boeken werden uitgedeeld en er was een project over verkeer waarbij fanatiek werd meegedaan. Was het in het begin nog erg stil en iedereen wat afwachtend, langzaam zag ik leerlingen die elkaar niet kenden elkaar opzoeken en gezellig kletsen. Aan het einde van de dag was ook al gelijk geregeld dat iemand zonder fiets bij een klasgenoot achterop kon, erg fijn!

Woensdag was ik er zelf niet bij, maar ik kreeg erg goede berichten terug van de begeleidende docent en ik heb leuke foto's voorbij zien komen van de spellen die gespeeld werden.

Donderdag dan voor het eerst echt les! Ik had de klas gelijk een roosterwijziging meegegeven, in plaats van geschiedenis zouden we een mentorles gaan doen. We moesten namelijk nog naar de computers om overal op in te kunnen loggen en om in Magister te kunnen komen. Ook dat is bij iedereen gelukt. Voor deze zekerheid had ik iedereen donderdag nog gemaild dat we vrijdag geschiedenisles hadden in plaats van mentoruur. Ik kon daarmee gelijk controleren of iedereen zijn Magister kon openen en de berichtjes kon lezen. Maar ook dat ging helemaal goed, iedereen had de juiste spullen mee en de rest is geschiedenis

Een goed begin van het jaar!

Marloes van Ede - mentor B1H

 

Een fantastische start

Dinsdag 3 en woensdag 4 september was het dan eindelijk zover! De aftrap van het schooljaar ’24-’25 op het Don Bosco College.

Als kakelende kip en mentor van B1D mocht ik op de eerste dag op pad met een klas vol kakelverse brugpiepers. De één nerveus, de ander vol zelfvertrouwen, sommigen nog wat ingetogen en een enkeling zelfs al een tikkeltje ondeugend. Maar… beslist allemaal even leuk!

Nog wat onwennig bij binnenkomst en aarzelend over wie nou waar moest gaan zitten, nam algauw de verwondering de overhand nadat een werkelijk enorme stapel boeken aan deze leerlingen werd voorgeschoteld. Gelukkig hadden de meesten zelfs een extra tas meegebracht. Het was immers een behoorlijk kluif om alles in ene mee richting thuis zien te krijgen.

Aansluitend volgde voor iedereen een waar gevecht met de cijfercombinaties van de kluisjes. Voorafgaand gaf ik mee dat het best even een kunstje was om dit ‘slagje’ in de vingers te krijgen. Een hoop boe’s en ba’s en ‘dat je toch wel een échte pipo moest wezen’ als je dit niet kon, keerden ze al snel terug op hun babbels. Heerlijk om te zien wie het snel opgaf waar anderen juist verbeten doorzetten en uiteindelijk zelfs de helpende hand reikten. Er viel meteen verbondenheid te bespeuren. Ik vond het echt heel leuk om te zien dat er vrijwel direct onderlinge samenwerking ontstond.

Deze Teamgeist heeft me tijdens de groepsvormende- en kennismakingsactiviteiten op de accommodatie van AV Edam nog veel meer verbaasd. Tijdens het beachvolleyballen, het bedwingen van de survivalbaan, de estafette-runs en een vrijwillig rondje 400 meter hardlopen zag ik dat ik met B1D een klas met zéér veel goeie spirit te maken heb gekregen. Het allermooiste van deze dagen was wat mij betreft dat aan het einde van de woensdag jongens en meiden elkaar hielpen tijdens het afleggen van een geblinddoekt parcours. Fanatiek, maar met voorzichtigheid voor de ‘blinde’. Daarna weer hand in hand en totaal niet stilstaand bij het feit dat het vaak toch nog om onbekenden ging, deden ook hier weer een mix van jongens en meiden een poging om een fietsband door een menselijke slang zo snel mogelijk te verplaatsen. Twee teams van ieder tien kinderen wilden onder geen beding voor elkaar onder doen. Er moest gewonnen worden!

Inmiddels hebben de leerlingen een heel ander ritme dan dat van voor de zomervakantie. Waren ze toen nog de grootsten van de school, zijn ze nu plotseling weer de jongelingen in dat grote gebouw met elk uur een ander lokaal, een ander vak en een nieuwe docent. Dit vergt natuurlijk veel van ze. Maar gezien de eerste stappen in hun middelbare schoolcarrière tijdens de afgelopen weken, heb ik als mentor veel vertrouwen in een plezierige schooltijd voor deze brugklassers.

Aan de start heeft het in ieder geval niet gelegen… Die was fantastisch. Op naar het schoolkamp!

Wim Beemsterboer - mentor B1D